Het String Trio in C bestaat uit de delen:
- Allegretto
- Scherzo
- Andante
- Rondos

De Franse componist Jean Francaix (1912-1997) koos, mede dankzij muzikale ouders en de aanmoedigingen van niemand minder dan Poulenc, voor een muzikale carrière.

Zijn muziek is een gelukkige synthese van klassieke muziek, jazz en café-chantant. Juist dat maakt hem tegenwoordig weer actueel.

Het Strijktrio in Es op. 3 bestaat uit de delen:
- Allegro con brio
- Menuetto allegretto
- Andante
- Adagio
- Menuetto moderato
- Finale allegro

Ludwig van Beethoven (1770-1827) werd als kleine jongen door zijn vader gedrild om de ‘nieuwe Mozart’ te worden. Een pianotalent was hij inderdaad, maar het liefst improviseerde Beethoven zijn eigen muziek, tot ergernis van zijn vader en leraren. Gelukkig trof hij rond zijn tiende jaar een docent, hof-organist Neefe, die hem wel stimuleerde. Uiteindelijk was het de keurvorst van Bonn zelf die zijn muziekopleiding subsidieerde.

Het Pianokwartet in Es bestaat uit de delen:
- Sostenuto assai - Allegro ma non troppo
- Scherzo - molto vivace
- Andante cantabile
- Vivace

Robert Schumann (1810-1856) begint in zijn Pianokwartet met een ‘vragende’ introductie, die wordt beantwoord met het vrolijke Allegro ma non troppo.

Het energieke Scherzo heeft verrassend genoeg twee trio-delen.

Het Andante cantabile laat de cello schitteren en bevat een opmerkelijke aanwijzing: Schumann laat de cellist op een bepaald moment zijn c-snaar een hele toon naar beneden stemmen, zodat deze een bes-pedaaltoon onder de andere stemmen kan spelen.

De Finale tenslotte opent als een fuga, maar gaat verder in sonatevorm en besluit het kwartet briljant en stijlvol.